De oostkust met Monic

27 mei 2017 - Cairns, Australië

Daar stond ik dan, alleen op het vliegveld nadat ik Geer een dikke knuffel had gegeven en een fijne vlucht had gewenst.

In de trein terug naar Brisbane had ik contact gehad met Monic. Ik wist dat zij ook de oostkust deed, maar ik wist niet waar zij precies was. In de trein bleek dat zij ook in Brisbane was! En ook nog iemand zocht om de rest van de oostkust te doen, perfect! Ik ben snel terug gegaan naar het hostel om van kamer te verhuizen en had daarna met Monic afgesproken om koffie ergens te drinken en het één en ander te bespreken.

Zo gezegd zo gedaan waren we super enthousiast om samen te reizen, dit moest helemaal goed komen na de top tijd die we met elkaar in Melbourne hadden gehad! En we wilden dan ook meteen morgen vertrekken! We zijn naar een reisbureau voor backpackers gegaan, zodat zij snel (met hun netwerk) een auto voor een goede prijs konden regelen en we konden inderdaad morgen de auto ophalen! Super fijn!

Onze eerste stop was Noosa, waar we meteen een super mooie wandeling langs de kust hebben gedaan! Vervolgens zijn we naar Rainbow Beach gereden, hier moesten we namelijk de volgende dag zijn voor onze trip naar Fraser Island. Doordat de campings hier zo duur zijn, hebben we net zo lang op de parkeerplaats gehangen tot er niemand meer was en we daar konden slapen. Hartstikke illegaal, maar ach voor een keertje mag dat wel en het hoort een beetje bij het avontuur toch?! ;). 

Fraser Island was onvoorstelbaar mooi! Het eiland bestaat dus alleen uit zand en dit willen ze zo houden. De snelweg is dus eigenlijk gewoon over het strand langs de zee en hier mag je dan 80 km per uur, super gaaf! Je mag ook alleen het eiland op met een 4WD, wat best logisch is als je de paden en hobbels ziet. Toen wij aan kwamen werden we meteen met 30 man in een grote 4WD bus gedropt en zijn we naar Lake McKenzie gereden. Dit meer is zo helder en zo onvoorstelbaar mooi en dan met dat super witte zand, WAUW! Dit is voor mij echt de mooiste plek die ik tot nu toe gezien heb! Tijdens deze reis kregen we ook ineens de keuze om met een klein vliegtuig een stuk te vliegen waardoor je delen van het eiland ziet die je niet met de voet kan zien, natuurlijk wil ik dat! Vervolgens zagen we dolfijnen in de zee zwemmen en het beroemde 'vlinder meer' (een meer in de vorm van een vlinder) die je anders nooit zou zien. Ook dit was weer zo ontzettend gaaf! Vervolgens heb ik bij Indian Head (een heilige berg voor de aboriginals) een schildpad en haai gespot! En het eiland heeft nog meer bijzondere verrassingen, want vervolgens hebben we om een scheepwrak gelopen waarvan 5 verdiepingen onder het zand ligt. Maar voordat we de bus uit liepen zette Gaz (onze gids en een fantastische man) het nummer van de Titanic aan en moesten we naar buiten lopen terwijl we dat nummer zongen, echt hilarisch! Daarna mochten we bij Eli Creek in een opblaasband naar beneden dobberen, super leuk! En hier zag ik dan ook eindelijk Dingoes in het wild, deze beesten zien er zo lief uit maar zijn zo gevaarlijk! De hele menigte dook meteen naar elkaar, omdat iedereen veel te bang was om aangevallen te worden door deze twee beestjes. 

Eenmaal terug op het vaste land zijn we door gereden naar Cape Hillsborough. Hier lopen de Kangaroos over het strand en zagen we voor het eerst een waarschuwingsbord voor krokodillen! Helaas regende het de laatste paar dagen, dus veel meer dan rijden hebben we niet gedaan. Toen we vervolgens in Airlie Beach aan kwamen herkende ik het meteen van 7 jaar geleden. Dit was de laatste plaats waar ik toen verbleef om te duiken in het Great Barrier Reef. Het was allemaal vernieuwd, maar toch herkende ik dat park nog waar ik toen in een soort boomhut sliep, dat was mij bij gebleven omdat ik dat zo tof vond! Op deze camping kwamen we opeens Tonje tegen, een Noors meisje die met ons op Fraser was, super gezellig!

Deze dagen in Airlie Beach heb ik eigenlijk niet zo veel gedaan, behalve wat door het centrum lopen. Monic ging vanaf hier namelijk skydiven en naar de Whitsundays en voor mij hoefde dat niet aangezien ik daar al was geweest. Toen zij die ochtend super vroeg op moest en de auto uit wilde stappen, ging ineens het auto alarm af. Iedereen schok zich helemaal rot natuurlijk om 6.30 uur in de ochtend en ik kwam niet meer bij van het lachen! 

In Townsville zijn we naar het Reef HQ geweest. Hier wordt het Great Barrier Reef weergegeven zoals het er uit had moeten zien als het niet verwoest werd door cyclonen en mensen. Best indrukwekkend. Ook kregen we een rondleiding in het schildpadden ziekenhuis, waar alle schildpadden naartoe worden gebracht als ze gewond zijn.

Onderweg zijn we gestopt bij onder andere Wallaman Falls. Dit schijnt de hoogste waterval van Queensland te zijn, namelijk 268 meter. Toen we hier aan kwamen zagen we alleen helemaal niets. Één grote witte waas vanwege het slechte weer. Zodoende maar gekozen om door de regen een wandeling naar beneden te doen van 2km. Beneden zagen we de waterval, echt super mooi! Eenmaal weer boven waren we helemaal gesloopt van 2 km omhoog lopen over een onregelmatig pad en waren we natuurlijk helemaal doorweekt van de regen. Ook hebben we onderweg gezwommen in de Cardwell Spa Pools. Wauw wat is dit mooi! Het is eigenlijk gewoon een rivier, maar ze noemen het een Spa Pool vanwege het mooie helder blauwe water! Ook hebben we bijna langs de weg stil gestaan, omdat we maar geen benzine station tegen kwamen. Het lampje brandde al even en we hadden ook geen bereik, dus hadden geen idee of we überhaupt langs een benzine station zouden komen. Uiteindelijk en voor ons gevoel op het nippertje een veel te dure Roadhouse gevonden waar we opgelucht naar binnen liepen en waar deze echte Australische boer ons kei hard uitlachte omdat hij dit scenario wel vaker op een dag mee maakte. 

In Laura kan je met een kleine wandeling Aboriginal tekeningen op rotsen bekijken. Heel gaaf om te zien. Hier ben ik nog aangevallen door één of ander beest dat zich meteen aan mijn vinger vast beet. Omdat ik geen idee heb wat het is en hier zoveel rare beesten leven, ben ik toch maar naar een ranger gelopen. Hij gaf aan dat het niet gevaarlijk was en dat het met mondspray snel over moet zijn. Klinkt het meteen heel onnozel allemaal he?! Haha, dus na de mondspray hield het zwellen en bloeden direct op en ging het vanzelf weg. 

Toen we onderweg waren naar het Daintree Rainforest NP, hebben we eerst een mooie wandeling door Mossman Gorge gedaan. Toen we uitgewandeld waren en nog even naar de wc wilden voordat we weer gingen rijden, stond een gezin naast me geschokt naar boven te kijken. Ik keek ze vragend aan, omdat ik niets zag in de lucht. Tot ze tegen me zeiden dat ik een stap naar links moest doen. Ik schok me helemaal dood, een spin zo groot als mijn hand zat daar in een spinnenweb van zeker 1 meter breed te chillen boven mijn hoofd. Ik heb nog nooit zo'n grote spin gezien en wat mij betreft hoef ik dat ook nooit meer te zien, getsie wat eng en vies!! Toen als een gek door gereden naar Cape Tribulation. Dit is boven het Daintree Rainforest. Doordat dit gebied best toeristisch is, wilden wij aan het einde beginnen, om zo de massa te omzeilen. Op een gegeven moment werd het donker en gaf mijn navigatie aan dat we de Ferry moesten nemen. Pardon, een Ferry?! Wat bleek? De enige manier om zonder 4WD in dit oudste regenwoud te komen is per Ferry en dat wisten wij niet. Gevalletje goed voorbereid op reis gaan.. haha! Maar goed, we wilden erheen dus daar gingen we. Op de Ferry bleek ook nog eens dat we alleen contant konden betalen en we hadden geen contant geld. Ook zoiets.. gelukkig voor elkaar gekregen dat we mee mochten en dat we morgen op de terug weg konden betalen. We zien er natuurlijk ook zo betrouwbaar uit ;). 3 minuten later waren we met de Ferry aan de overkant, dat je ook echt denkt 'kunnen ze hier geen brug bouwen?!' Vervolgens waren we nog amper aan de overkant en alle verbinding was weg. Geen gps en geen telefonisch bereik. Oké super.. en dat in het donker.. gelukkig is er in Australië vaak maar 1 weg om bij je bestemming te komen, dus dit bleek niet zo moeilijk achteraf.

De volgende ochtend bleek dat geld pinnen ook niet zo makkelijk is hier en dat alle medewerkers hier ook niet zoveel kunnen qua pinnen en telefonisch bereik. Na 30 keer proberen toch geld kunnen pinnen en genoten van alle plekken in het nationaal park. Cape Tribulation was super mooi. Waar het vooral om bekend staat is dat Captain Cook hier op het koraal knalde en besefte dat dit het laatste was wat hij met de boot kon ontdekken. Het eerste wat ik zei toen we het strand op liepen was 'so this is the Beach where Captain Cook thought "oh shit I'm gonna die here"'. En doordat wij bij het woord 'shit' meteen aan dat vieze verhaal in Melbourne moesten denken, schoten we natuurlijk kei hard in de lach. en alle andere wandelingen door het regenwoud en langs de mangroven waren geweldig! Helaas is er nog wel het één en ander te zien van de cycloon Debbie, wat natuurlijk niet heel lang geleden is gebeurd, maar het blijft onwijs mooi! Echt, naast Fraser Island is dit het mooiste stuk van de oostkust! Zo zijn we met alle tussenstops weer terug gereden naar de Ferry, keurig betaald en naar Bruce Belchers gereden voor de Croc river tour. Bij aankomst kregen we een glas wijn en een snack voor op de boot en werd de tour door Bruce zelf gedaan, super leuk! In totaal zeker 5 krokodillen gezien, wat best veel is voor deze tijd van het jaar, omdat het water te koud voor ze wordt. Jep, ook krokodillen hebben het blijkbaar koud.. Die beesten zijn zo eng en groot van dichtbij! Eentje was 4,5 meter! Maar zo ontzettend gaaf om ze van zo dichtbij te zien! Ik werd alleen een beetje zenuwachtig en kreeg kippenvel toen Bruce het verhaal vertelde van 9 jaar geleden, toen een man werd dood gebeten terwijl hij in zijn kano zat met zijn vrouw.. blijkbaar waren ze steeds in het territorium van de krokodil gaan varen en uit bescherming was dit de reactie van de krokodil.. bah..

De route naar Palm Cove was super mooi! Over de kliffen, langs het water, wauw! Tussendoor nog bij een uitzichtpunt gestopt terwijl de zon al onder ging. Dit was ook weer zo onvoorstelbaar mooi! En op zulk soort momenten besef je je echt even waar je bent, wat voor mooie dingen je allemaal ziet en mee maakt en hoe bijzonder dat is. Toen we eenmaal in het donker op een camping aan kwamen, zagen we al dat we op een strand stonden en hoorden we de golven heel dichtbij. Toen ik de volgende ochtend wakker werd en zag dat we letterlijk op het strand stonden aan het water met onze auto/camper omgeven door palmbomen met uitzicht op bergen, was mijn ochtendhumeur (ja daar heb ik altijd last van ;)) direct verdwenen. Wauw, wat fantastisch wakker worden! 

Vervolgens zijn we naar Cairns gereden, hebben we onze spullen gedumpt in het hostel, de auto ingeleverd en zijn we aan het aangelegde strand gaan liggen (net zoiets als in Brisbane). In Cairns is het te gevaarlijk om in de zee te zwemmen vandaar dat ze een strand naast het strand hebben gebouwd. Logisch toch?! 

Tijdens de reis had ik van Romy begrepen dat er vanaf 27 mei een bed vrij zou zijn in het appartement in Sydney. Zodoende heb ik besloten om niet langer in Cairns te blijven hangen, aangezien het hier niet zo boeiend is, maar om naar het appartement in Sydney te gaan en werk te gaan zoeken tot we naar Nieuw Zeeland gaan.

De volgende ochtend stond ik dan ook meteen vroeg op om naar het vliegveld te gaan en afscheid te nemen van Monic. Zij gaat haar reis vervolgen in de Outback en aan de westkust en dan gaat ze weer terug naar huis.

De oostkust was ontzettend mooi en gaaf om te zien en dat ik dat samen met Geer en Monic mocht doen was onwijs leuk! 

Monic, je kan een beetje Nederlands, al denk ik dat dit een beetje teveel van het goede is, haha.. maar onwijs bedankt voor deze mooie, leuke en gezellige 2 weken! Ik heb ervan genoten!

Mijn avontuur gaat verder in Sydney waar ik hopelijk snel een baan vind en weer wat geld kan verdienen voor Nieuw Zeeland! 

Cheers!

Ps. Mijn foto's vind je hieronder of in de betreffende map.

Foto’s

3 Reacties

  1. Karin:
    4 september 2017
    Weer zo'n prachtig verhaal en schitterende foto's.
    Wat is het toch geweldig dat je dit allemaal hebt kunnen doen:)
    Onvergetelijk.
    Liefs
    Karin
  2. Hèlen:
    4 september 2017
    Geweldig weer om al je belevenissen te volgen. Zie zo al die mooie natuur voor me maar dat is vast niet de werkelijkheid die gedachten van mij daar moet het nog vele malen mooier zijn. Daar moet je geweest zijn.
    Xxx
  3. Helga:
    4 september 2017
    Ha Nicole wat een heerlijk verhaal!! Die prachtige natuur en jullie mooie belevenissen, een genot om te lezen.